​
Marsilio Ficino (1433 tot 1499) was een aanstekelijke, spirituele man zonder persoonlijke pretenties en was een groot inspirator. Hij correspondeerde met bijna alle toonaangevende denkers uit zijn tijd, deze benaderde hij steeds als vriend. Vol belangstelling voor hun gebied van interesse. Je zou bijna kunnen zeggen dat hij ieder mens in hun eigen aard ontmoette en bemoedigde. Er zijn veel teksten en correspondentie van hem gevonden en deze hebben allemaal een diepere, filosofische laag. Deze teksten zijn zo interessant en zuiver, dat er binnen de school een aparte academie voor is opgericht. Hier worden zijn teksten, ideeën en visies op verschillende manieren onderzocht en bestudeerd.

De Academie biedt alle geïnteresseerde studenten regelmatig de mogelijkheid om filosofie echt praktisch te maken door gebruik te maken van verschillende kunstvormen. Als je hiermee bezig bent, veelal in stilte, gebeuren er de wonderlijkste dingen. De ervaring leert dat als je aandachtig bezig bent met esthetica, retorica, kalligrafie of dans, je zicht krijgt op jezelf, je gedrag en je houding.

Meestal ga je hierdoor op onderzoek uit naar wat je geest eigenlijk is, wat je geest doet en zie je een heleboel van je eigen patronen ineens veel duidelijker.
Je oefent hiermee ook het zien van de hoeveelheid oordeel je hebt, zowel positief als negatief. En hoeveel conversaties je eigenlijk de hele dag met jezelf aan het voeren bent.

Wat dat oplevert is vooral een heleboel rust en daaruit vloeit stilte. Je hoeft namelijk niet meer mee te deinen op de golven die je geest creëert maar kun je zelf de keuze maken om bewust in het moment te verblijven en je aandacht te richten.